Info

In de maand van augustus 2019 zijn vier van de acht kunstenaars van het kunstcollectief ANNASTATE, waaronder ikzelf, deel geweest van een kunst residentie in Georgië genaamd Aqtushetii.
   We ontmoetten elkaar op het vliegveld in Tbilisi, de hoofdstad van Georgië, midden in de nacht waar we onze reis naar het berggebied, Tusheti, vervolgden. Zo’n zeven uur zaten wij in de auto. Drie uur naar het gebergten en vervolgens nog vier uur op kleine bergweggetjes naar Omalo, het dorpje waar de residentie Aqtushetii is gevestigd. De reis naar Omalo was fenomenaal, de uitzichten, de natuur maar vooral de prachtige bergen! Alle jeeps die door de bergen heen reden werden bestuurd door ervaren bestuurders die al jaren deze bergweggetjes bereden. Omalo ligt 3000 km boven zeespiegel, en dit was te merken: de eerste paar dagen leed ik aan hevige hoofdpijn en zo nu en dan een bloedneus door het hoogte verschil. Dit weerhield mij nergens van, want om iedere ochtend wakker te worden in zo een mooie omgeving, dan vergat je al je pijntjes. Aqtushetii is namelijk omsingeld door bergen.
   Al snel ontmoetten we alle andere residenten, zo’n 15 andere muzikanten en kunstenaars. Stuk voor stuk prachtige mensen met een eigen visie, allen uit andere landen. Er kwamen bijvoorbeeld kunstenaars uit Oekraïne, Australië, Denemarken, Amerika en een aantal uit Georgië zelf.
   Voor mij was het erg gunstig dat er zoveel andere mensen aanwezig waren voor het idee wat ik in mijn hoofd had. We wisten namelijk niet of er andere residenten aanwezig zouden zijn.
   De energie die er in de residentie heerste was erg inspirerend. Alle kunstenaars kwamen samen bij het ontbijt, de lunch en het avondeten en in de tijd tussen alle gerechten werd er gewerkt aan allerlei verschillende projecten. In de subsidieaanvraag kondigde ik al aan te willen gaan werken met foto’s en video voor mijn project. Hier heb ik mij dan ook op gefocust. De eerste week werkte ik voornamelijk in de darkroom, hier leerde ik hoe je analoge foto’s schiet, ontwikkelt en print. Ik ben erg enthousiast om met deze nieuwe vaardigheid aan de slag te gaan bij mijn projecten. Tijdens de residentie heb ik gewerkt aan een serie analoge zwart wit foto’s.

Titel van mijn werk:

მშენებლობა - Mshenebloba (bouwput)

Tijdens de reis naar de residentie lette ik veel op de momenten waar de “structuur” van de omgeving werd gebroken. Net zoals ik mij in Nederland hierop focus keek ik tijdens de reis naar de verschillende bouwplaatsen. Plekken waar er op straat wordt gewerkt trekken mij als kunstenaar erg aan.
   In mijn kunstenaarspraktijk is vaak materiaal uit de bouw aanwezig. De site-specific installaties die ik tot nu toe heb laten bouwen door ambachtsmannen zijn er altijd maar tijdelijk. In Georgië keek ik anders naar mijn kunstpraktijk. Van tevoren bedacht ik dat er waarschijnlijk geen bouwmateriaal aanwezig zou zijn. Ik wilde de kracht gebruiken van de mensen zelf.
   Ik liet mij inspireren door verschillende composities uit de bouw zoals bouwhekken, fundamenten, schroefstempels en houten stutten. Mijn idee was alle kunstenaars en andere aanwezigen posities te laten innemen gebaseerd op deze constructies. Van deze verschillende samenstellingen maakte ik analoge foto’s.
   Om dit idee te communiceren aan alle kunstenaars en aanwezigen fotografeerde ik alvast de plekken die ik voor mij zag. Deze foto’s ontwikkelde ik in de darkroom om er vervolgens de composities van de mensen op te tekenen. Dit was een geweldige communicatietool voor de Georgiërs, veel mensen spraken namelijk geen engels. De vier uiteindelijke ideeën werden in een paar dagen uitgevoerd.
   De foto’s werden zeer gerespecteerd door iedereen, vooral door de mensen uit Georgië zelf. Verschillende dingen werden erover gezegd en veel mensen interpreteerden de foto’s als de kracht van Georgië en haar mensen. Het werd bijvoorbeeld gezien als samen sterk staan en met elkaar de nieuwe toekomst van het land bouwen. Zo verdiepte ik mij tijdens de residentie in de geschiedenis van Georgië en werd het steeds duidelijker voor mij waarom de foto’s werden gezien als representatie van de kracht van het volk. Het is een trots volk dat veel heeft moeten strijden om het land Georgië te behouden. Nog steeds worden delen van Georgië onderdrukt door Rusland.

Na zo’n anderhalve week kwamen ik en Alexander, een jongeman uit Bosnië, op het idee om een expositie te organiseren waar de werken van alle kunstenaars konden worden ‘tentoongesteld’. Al snel liepen we tegen een prachtig betonnen pand aan dat al een heel lange tijd leeg stond. Nadat wij ons idee hadden uitgelegd aan de mensen van het dorp kregen wij toestemming om dit pand te gebruiken voor de expositie. Het pand werd door ons omgedoopt tot een galerie genaamd CICA “Center for International and Contemporary Art Tushetii”. Met enorm veel energie begonnen Alexander en ik onze samenwerking als directeur en curator. Wij bezochten alle kunstenaars en bespraken alle mogelijkheden voor de expositie die wij de naam ‘Now is the right moment to say wow’ gaven. Alle kunstenaars deden uiteindelijk mee met hun werk! Het pand werd door ons allen schoongemaakt en er ontstond een leuke samenwerking tussen alle kunstenaars. Na alle ‘studio visits’ van mij en Alexander werd het geheel steeds duidelijker. Alexander ontwierp als grafisch ontwerper alle posters die wij vervolgens door het hele dorp verspreidden. We maakten naambordjes en plaatsten vervolgens alle werken met de kunstenaars op de plekken die wij voor ogen hadden. De Georgische twist, die op zijn tijd lekker rustig aan is, zat er lekker in toen de bezoekers al kwamen en wij nog de laatste werken aan het ophangen waren. Dit alles verliep uiteindelijk soepeltjes, de ruimtes stonden vol met mensen! De bezoekers waren zowel toeristen als de bewoners van het dorp Omalo. Een enorme sterke en enthousiaste sfeer hing er en iedereen was tevreden maar vooral verrast: een galerie 3000 meter boven de zeespiegel, en waarschijnlijk ook de enige in de bergen! Het was een enorm leuke en leerzame ervaring en Aqtushetii, de residentie, wil de ruimte in de toekomst blijven gebruiken.
   Aqtushetii was een geweldige ervaring. De gesprekken en ontmoetingen hebben mij een stuk wijzer gemaakt als mens en als kunstenaar. Mijn doel is om zeker een paar keer per jaar een tripje te maken naar een andere stad/land. Als kunstenaar verbreed het je horizon en ik kan het iedereen aanraden!

Next
მშენებლობა - Mshenebloba (bouwput)

02-08-2019 tot 29-08-2019
Residency Aqtushetii, Georgia, opgezet door onder andere Alexander Zatiashvili en Elene Kobidze